Kominek z płaszczem wodnym, jako główne źródło ciepła

Często spotykam się z pytaniem czy do ogrzania domu oraz produkcji ciepłej wody użytkowej (c.w.u.) wystarczy kominek?
Z doświadczenia i licznych przykładów odpowiem, że tak, wystarczy. Przy sprawnie „skrojonej” instalacji zachowamy wszelkie walory estetyczne, jakie niewątpliwie wiążą się z kominkiem (zwłaszcza w długie zimowe wieczory) oraz zapewnimy pełną funkcjonalność instalacji c.o. i c.w.u.

Takie wyzwanie to również doskonała okazja do rozwinięcia własnej inwencji twórczej.

Możemy w sposób stosunkowo bezpieczny realizować własne pomysły na zwiększenie wydajności instalacji. Instalacja ta cechuje się dużym przyrostem energii w stosunkowo krótkim czasie. Energię tą należy odpowiednio zmagazynować, aby mogła zostać wykorzystana we właściwym momencie. Zaczynamy, więc od wyboru odpowiedniego kominka.

Na rynku dostępnych jest wiele modeli różnych producentów i należy założyć, że wszystkie spełniają podstawowe wymagania jakościowe.

Generalnie modele różnią się budową, kształtem, a także sposobem dystrybucji energii. Który produkt i jakiego producenta, zatem wybrać? Sympatyków i zwolenników jest dokładnie tylu ilu instalatorów. Proponuję skupić się na ofercie firmy Heiztechnik, firmy, których „kominki” montowaliśmy już wielokrotnie i z pewnością możemy stwierdzić, że działają poprawnie.

Właściwa nazwa urządzenia to wkład kominkowy. Występuje, jako powietrzny z wkładem rusztowym lub bez rusztowym, w zakresie mocy 10-15kW. Ogrzewanie odbywa się poprzez promieniowanie cieplne bezpośrednio do otoczenia. Urządzenie służy tylko do ogrzewania i jest w stanie ogrzać pomieszczenie o kubaturze 120-140m3. Model powietrzny występuje również w wersji z dystrybucją powietrza. Możemy ogrzać również pozostałe pomieszczenia przyległe lub znajdujące się na piętrze. Z uwagi na to, że jest to poradnik nie mogę pominąć istotnego faktu dotyczącego wkładów kominkowych z dystrybucją powietrza. W większości tego typu instalacji, z którymi miałem do czynienia, użytkownicy narzekają na szybko brudzące się ściany, zwłaszcza w miejscu wylotu ciepłego powietrza. W jednym z przypadków ściany i sufity w pokojach na piętrze malowane są dwa razy w roku. Wynika to albo ze źle rozdzielonych kanałów poboru i dystrybucji powietrza lub z innych fizycznych zjawisk trudnych do określenia. Dodatkowo użytkownicy twierdzą, że powietrze często jest zbyt suche a jego ruch unosi również kurz. Idealnym rozwiązaniem do ogrzewania i produkcji wody będzie, więc model z wbudowanym płaszczem wodnym.

Urządzenie występuje w zakresie mocy 15-20kW. W obu przypadkach możemy wybrać model z szybą płaską, pryzmatyczną lub narożną a także w opcji „czysta szyba”(automatycznie czyszczona wewnętrzna powierzchnia szkła). Drugim najczęściej stosowanym elementem w instalacji jest bufor ciepła służący do przyjęcia i zmagazynowania dużej ilości energii z kilku niezależnych źródeł.

Do tego celu proponuję zastosować kombinowany zbiornik akumulacji ciepła z wbudowanym zasobnikiem c.w.u dużej pojemności. W ofercie producentów (np. GALMET) znajdziemy zbiorniki o pojemności od 300/80 do 1000/200. Zbiorniki takie umożliwiają podłączenie kilku niezależnych źródeł ciepła jak kominek, instalacja solarna, kocioł, etc. Na specjalne zamówienie, zbiornik można wyposażyć indywidualnie w karbowaną miedzianą wężownicę o zwiększonej powierzchni wymiany ciepła.

Dodatkowo bufor spełni również funkcję sprzęgła do zrównoważenia hydraulicznego – jeśli instalacja składa się z dwóch obiegów o różnych temperaturach zasilania. Dobór bufora należy przeprowadzić zgodnie z zasadą, że na 1kW mocy grzewczej przypada 40l wody. Rozwiązanie takie umożliwi pracę wkładu kominkowego zgodną z jego mocą nominalną i wydłuży znacznie okresy załadunku drewna. Odpowiednia pojemność gwarantuje również bezpieczne przyjęcie dużej ilości energii a także wygeneruje dodatkowe oszczędności.

Komfort użytkownika poprawi dodatkowy moduł grzewczy (grzałka elektryczna) zaprogramowana do pracy w taryfie nocnej. Opłaty zależne są od operatora obsługującego dany rejon. Przykładowo opłata w ramach usługi ENERGIA+ PEWNA CENA (ENEA) operator oferuje utrzymanie ceny przez okres 36 miesięcy od podpisania umowy.

Źródło 26.04.2016: https://www.enea.pl/pewna-cena

Rozwiązanie takie najlepiej sprawdzi się z instalacją ogrzewania podłogowego gdzie temperatura zasilania oscyluje w okolicach 40stC. Nie wyklucza to jednak grzejników płytowych. Mogą być one również z powodzeniem stosowane, ale należy pamiętać o ewentualnym przewymiarowaniu tak, aby ich moc była zgodna z zapotrzebowaniem na ciepło w danym pomieszczeniu.

Bufor nie jest niezbędny do zasilenia obiegów centralnego ogrzewania. Można to realizować poprzez wymiennik płytowy (najczęściej w zestawieniu z grupą pompową). Takie rozwiązanie nie jest jednak w pełni wydajne. W sytuacji, gdy temperatura w pomieszczeniach jest odpowiednia i termostat zamyka dopływ ogrzewania a tym samym odbioru temperatury, może dojść do nagłego wzrostu ciśnienia w instalacji. Dodatkowo temperatura przekazywana poprzez wymiennik jest niestabilna i trudna do wysterowania.

Rozwiązanie z kominkiem, jako głównym źródłem ciepła do ogrzewania i podgrzewu wody użytkowej jak widać jest możliwe, ale w dalszym ciągu absorbuje czas i uwagę. Jeśli budynek zbudowany został w technologii wysoce energooszczędnej, a w dodatku posiada pewne elementy budynku pasywnego takie jak duże przeszklone powierzchnie z orientacją południową, energochłonne elementy zabudowy(ciemne granitowe blaty, posadzki, etc.), niskotemperaturowa instalacja c.o, możemy się wówczas pokusić o stwierdzenie, że w sprzyjających warunkach do utrzymania temperatury pomieszczeń (w zakresie 19 -22stC) wystarczy sam moduł elektryczny dogrzewający wodę w buforze w taryfie nocnej (G12).